کد خبر: ۹۰۲۸۴۷
تاریخ انتشار: ۴۲ : ۲۳ - ۰۹ دی ۱۴۰۴

قسمت صد و بیست و پنجم خاطرات میلسپو: وقتی آقای کاردل هال وزیر خارجه [امریکا] در سر راهش به مسکو به تهران آمد، مرا بحضور نپذیرفت

وقتی بحران به پایان رسید وزارت خارجه خشنودی خود را ابراز داشت و قول داد کمکی را که در ارسال آن تأخیر شده بود اکنون تسریع کند ولی وقتی آقای کاردل هال وزیر خارجه در سر راهش به مسکو به تهران آمد، مرا بحضور نپذیرفت و هیچ علاقه ای به هیئت نشان نداد. این طرز برخورد با اشتیاقی که آقای ایدن در همان هنگام و پرزیدنت روزولت چند هفته بعد نشان داد بشدت مغایرت داشت.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکایی‌ها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.
 
آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود‌.
 
تا اواسط تابستان ١٩٤٤ سفارت امریکا هیئت را به رسمیت می شناخت و به آن احترام میگذاشت، اندرزهای دوستانه می داد و هرگونه کمکی در توان داشت می‌کرد و ایرانیان را وادار می‌ساخت از ما پشتیبانی کنند. در اکتبر ١٩٤٣ هنگامی که مجلس در تصویب لوایح مالیات برآمد و استخدام ٦٠ نفر آمریکائی تعلل کرد و هیئت دچار بحران شد آقای دریفوس در جلسه ای که خود منهم حضور داشتم به نخست وزیر اظهار داشت که دولت امریکا مایل نیست که هیئت مالی صرفاً به عنوان «یک حائل سیاسی» خدمت کند و ترجیح میدهد در صورتیکه امریکائیان نتوانند وظایفشان را انجام دهند، همگی آنها خودشان را کنار بکشند. آقای دریفوس گفت: «این اشخاص برای کمک به شما آمده اند و شما باید وسایل کار را در اختیارشان بگذارید.» این پشتیبانی توأم با همبستگی میان اعضای هیئت مؤثر واقع شد. با این همه در وقت عمل، هنگامی که برای عقب گرد خیلی دیر شده بود، وزارت خارجه که دقیقاً از مشکلات ما آگاه بود «شگفتی» خود را از اقدام من ابراز کرد و از من خواست که استعفایم را پس بگیرم. اما وقتی بحران به پایان رسید وزارت خارجه خشنودی خود را ابراز داشت و قول داد کمکی را که در ارسال آن تأخیر شده بود اکنون تسریع کند ولی وقتی آقای کاردل هال وزیر خارجه در سر راهش به مسکو به تهران آمد، مرا بحضور نپذیرفت و هیچ علاقه ای به هیئت نشان نداد. این طرز برخورد با اشتیاقی که آقای ایدن در همان هنگام و پرزیدنت روزولت چند هفته بعد نشان داد بشدت مغایرت داشت.
نظرات بینندگان